रात्री गच्च लावून ठेवलेला पडदा, पहाटेच्या वाऱ्याने अलगद सळसळला
नुकतंच जन्मलेलं सूर्याच किरण पापण्यांशी जवळीक करू पाहत होत
आजच्या दिवसाचा पहिला-वहीला, एक मोठ्ठा श्वास घेवून कवटाळल उशीला
ती मिठी सैल होण्याआधीच, शेजारी पडलेला फोन , तिच्या आवडीच्या तालावर वाजू लागला
स्क्रीनवरचा तो हसरा चेहरा पाहण्यासाठीच, जणू माझा पुढचा क्षण.. क्षणभरासाठी थांबला
आणि तिचं ते फोनवरच पहिलं वाक्य …
" इतके मोठे श्वास नका घेत जाऊ सकाळी सकाळी . छातीजवळ कवटाळलेली उशी दिवसभर नाही सोडायची तुम्हाला "
:) :)
ती माहेरी गेली ……
की माझं हे ' असंच ' होत
मग सुरु होते कपड्यांची शोधाशोध , रोज कश्या ठरल्या जागी असायच्या घड्या
सगळ आवरून आरशासमोर उभारलो तरी काहीतरी रिकाम रिकाम वाटायला लागल
पण कळतच न्हवत …… नेमकं काय हरवलंय माझं ?
तिने लिहून ठेवलेली चिठ्ठी , अगदी अनपेक्षितपणे … रुमालाच्या घडीत सापडली
" बाबा , पिल्लाचा गोड गोड Bye राहिलाय गालावर .
भरपूर दिवस पुरेल इतका साठवून ठेवलाय त्याने मधाच्या बरणीत .
रोज एक चमचा … न चुकता , पिल्लासाठी "
:) :)
ती माहेरी गेली ……
की माझं हे ' असंच ' होत
पाठीला Bag अडकवून दारापर्यंत गेलो , पण पावलं काही पुढे हलेनात
इतक्या शांतपणे घरून निघायची सवयच मोडली होती ना …. ती घरात आल्यापासून
किल्ल्यांच्या जुडग्याजवळ तिने बांगड्या अडकवल्या होत्या , तिच्यासारख्याच मंजुळ किणकिणल्या
आता जरा बरर वाटलं . सकाळ पासून खायला उठलेली शांतता मोडली तिने
" अहो , संध्याकाळी लवकर या . मी वाट पाहतेय " जणू कुणीतरी हात उंचावून सांगत होत
पायऱ्या उतरत , छानसं हसून … मी ही नेहमी प्रमाणे " हो … " म्हटलं
:) :)
ती माहेरी गेली ……
की माझं हे ' असंच ' होत
बसची पायरी चढताना आठवलं …. अरे रे , आजही विसरलो भिशितले सुट्टे आणायला
खरंतर होत लक्षात , पण …… नाही उघडावी वाटली आज भिशी पिल्लाची :(
म्हटलं जाऊ दे…… मोडावी एखादी नोट . पिल्लाचं मन कशाला मोडा ?
जाताना सांगून गेलाय ना …… " बाबा , बेबी आणायचं आहे . संपवू नका माझे पैसे :) "
तोवर तिचा मेसेज
" एक तिकीट माझ्याकडे उरलं होत. तुमच्या उजव्या खिशात ठेवलंय.
माहीत होत मला …… नाही घेणार तुम्ही पिल्लाचे "
:) :)
ती माहेरी गेली ……
की माझं हे ' असंच ' होत
शेवटी न राहवून अजून एक फोन केलाच तिला ……
"अर्धा तासही नाही निघत आहे मला एकट्याला .
कसा राहणार इतके दिवस ? तुझ्याशिवाय :( "
एक मुल पोटात वाढवलं की सगळ समजवायची ताकद येते मुलीला , हेचं खंर
पाचचं मिनिट बोलली माझ्याशी … पण बसमधून उतरताना आता एकट वाटत न्हवत
ओळखीचे वाटायला लागले , आजूबाजूच्या गर्दीतले चेहरे
आणि ऑफिस संपेतोवर दिवसभर, मी घड्याळाकडे लक्ष ठेवून होतो
दाराच्या चौकटीला रेलून , बांगड्यांचा आवाज करत
कुणीतरी माझी वाट पाहत उभं होत …… दिवसभर
:) :)
ती माहेरी गेली ……
की माझं हे ' असंच ' होत
