PASSING MARKS ... Only 35 out of 100

Actually I wrote same blog in Marathi language. But one of my non Marathi friend was eager to know what I have written there . I tried to write same in English . 
Thanks to her . 
Thanks Akhila for asking me English translated version . 😊


When I looked at my acrylic canvas painting , first words shined in my head were 
 PASSING MARKS ... Only 35 out of 100  

 So I decided to give same name to my this blog writing. 



⛅⛅ SUNRISE ACRYLIC PAINTING ON CANVAS ⛅⛅


I was thinking to give this stylish, fancy name to my blog post.  But as said by many  "pearls seem to be heavier than the nose😀😆". I dropped that plan .

 What comes in mind at first glance is always perfect ... PASSING MARKS ... Only 35 out of 100😛

 The story of PASSING MARKS starts from my schooling . I was able to earn only 36 or 35 marks in drawing  and that too because school could not fail any student in  subject drawing . 😝  A girl who earned lots of points in other subjects got only PASSING MARKS in drawing ... always.

My drawing teacher tried hard but all vain.  If he will read this blog today, he will give me at least  40/100😉


 For the first time I wished to play with colors.  Now another wonder was ,  how such a different idea came to my mind ...  A pleasant surprise for me too 💖  

I never had any connection with paintings n all , but that day I wanted to buy a canvas ...

 I picked a canvas of smallest available size. Ask me why ? 
  
Shade of my fear was darker than my desire toward colors. That was a fight between brain and mind . My brain was telling me again and again , "Painting, drawing is not your liking.It is not your expertise .  Don't jump in it "

I my canvas size is 20×20cm.. ONLY

If you want to see a video , how I painted this canvas, click here. I shared it on YouTube.





Then I  turned my march towards color's cupboard.  I was totally unaware of what colors  canvas needs .....  I  had never painted  before...

Decided to have a smallest pack of acrylic with 8 shades. Just because , I didn't want to waste too much if nothing comes out perfect . 

 Out of which I used below 5 colors.

Generally artists use many types and many sized brushes for canvas. But for this shopping I accepted myself as uneducated . 😃 I used only one brush and that too basic . 





 Looking at this white canvas, I remembered my blank exam answer sheet. 
 In memory of the 35 points earned in  school days , a color I picked was red. Red remark in my drawing book is my today's first color

First strip of the canvas was painted to look as brighter as sunrise.





Then came my saffron ... who taught me to keep my head always high.  The Hindu ....
Slightly wider than red strip.  I gave him more room for his greatness.
BHAGAVA .. I always respect this color. 






 Our drawing teacher always taught us to paint yellow water color as background . Ohh that I forgot here  .... Let's paint it now. Yellow background  .  



My canvas is as colorful as the HOLI.   Heaven...😍





 Now I had to paint a black dot on it . " NAJAR NA LAGE " 😂


 I spread these dots on canvas like a kajal in my eyes.  My loneliness, fear, tension whatever was there  in my mind, all poured out with this black color.

All ups and downs experienced in life, I painted them today as it is here in mountains  .  
Climbs .. few were smaller and few were too high 




Looks like assembling.  My guess and attempt about colors is not so bad as I thought 😎
Yes ..come on . You can do it Amruta .  😎


Now what do you think guys ? Shall I erase memory of red mark, my chosen first red color ? 
 Real life's  tensions are stronger and deeper than the red marks of the drawing book.... so a little black shade on red strip.... a little bit.



 Well, it looks like rising sky .Even though nobody likes it , I liked it.


 My first painting I liked the most  ...  honestly
I can not lie with you people today . 


 These black hills are pinching me up a lot.  Our life is not so bad . 
 Do we really need this much darkness , this much black color ?

Ohh yes .... We have a stress reliever in our coloring box ..... a symbol of peace .... white color ....



I painted a layer of white on yellow wash. It was looking calm now .Exactly same like when Surya Narayan rises while everyone else is in a deep sleep.






A fear that I will not be able to play with these colors has so far gone away.  Today I have decided, no matter how many problems I have, no matter what points I earn ...I will always paint my sky the way I like.

My mind is flying high up in colorful sky like a  flock of birds.  
Freely , happily .


My PASSING MARKS story finished here with freely flying birds. 

Gave a birth to my a beautiful painting and a sweet story.

Hope you like both  .... 🥰

So how many points are you giving me this time?  35,36 or 40 ?😅 

~ Amruta

काठावर पास 😛

माझ्या या चित्राकडे पाहून माझ्या डोक्यात चमकलेल पाहिलं वाक्यं 
काठावर पास ... जेम तेम ३६ गुण 
म्हणून या पोस्ट ला ही हेचं नाव 😄


⛅⛅ SUNRISE ACRYLIC PAINTING ON CANVAS ⛅⛅
असं काहीसं भारी नाव द्यायचं मनात होत या पोस्ट ला . पण म्हटलं नाकापेक्षा मोती जड वाटतोय. आपल्या डोक्यात जे घोळतयं तेच खरं खुर..... काठावर पास 😛

या काठावर पास ची कहाणी माझ्या शालेय जीवनातील . ईयत्ता ५वी ते ९वी पर्यंत चे माझे चित्रकलेचे गुण ३६ 😝 ते की कोणाला कलेमध्ये नापास करू शकत न्हवते म्हणून . बाकी विषयात ढीगभर गुण गोळा करणारी मी चित्रकलेत काठावर पास ... नेहमीच.

बिचाऱ्या चित्रकलेच्या सरांनी हात टेकले माझ्या समोर 😄. आज वाटतंय ... हे "काठावर पास " माझ्या सरांनी वाचलं तर कमीत कमी ४० तरी मिळतील गुण 😝😄


कधी नाही ते हातात रंग आणि ब्रश घ्यावासा वाटला. आता असा आगळा वेगळा विचार आलाच कसा डोक्यात हे अजुन एक आश्चर्य ... . माझ्यासाठीही. चित्रकलेचा कुठेही लांब लांबपर्यंत संबंध नसलेली मी .. पण आज कॅनव्हास विकत घ्यावा वाटला ...

घाबरत घाबरत तो ही छोट्या आकाराचा उचलला. कारण, माझ्या रंगांच्या इच्छे पेक्षा " आपल्याला काही हे जमणार नाही . हा आपला प्रांत नाही " ही भावनाच जास्त ठळक होती. 

म्हणून कॅनव्हासचा size 20×20cm.. फक्त

Click below link to see it's detailed video.

https://youtu.be/bFQrhQORghI



मग मोर्चा वळवला तो रंगांच्या कपाटकडे. कधीही चित्रकला केली नसल्यामुळे कॅनव्हास ला कोणते रंग लागतात याबद्दल अज्ञान ...

त्यातल्या त्यात छोट्या आकाराचे , कमी रंगछटा असलेले उचलले. म्हणजे कसं, काहीच नाही जमलं तर फारसं वाया नको जायला 😄

८ रंगछटा असणारा अक्रेलिकचा छोटा पॅक घ्यायचं ठरवलं.
त्यापैकी खालील ५ रंग उपयोगी पडले .

अशा प्रकारच्या पेंटिंग साठी खूप साऱ्या प्रकारचे ब्रश वापरतात म्हणे .... म्हणे बरं का ..... माझ यातही अज्ञान ... 😛 म्हणून आपला एकचं ब्रश बरा आहे ...



या शुभ्र कॅनव्हास कडे पाहून मला माझी कोरी करकरीत उत्तरपत्रिका आठवायला लागली.
३६ गुणांची आठवण म्हणून पाहिलं रंग उचलला तो लाल. चित्रकलेच्या वाहितल्या लाल रेषा माझा आजचा पाहिला रंग.

उगवतीला गडद दिसावं इतकं लाल चुटुक करून टाकलं कॅनव्हास च्या पहिल्या पट्ट्याला


मग उमटवला माझा भगवा ... ज्याने मला मान उंच ठेवायला शिकवली. लाल पट्ट्यापेक्षा थोडा जास्त रुंद. त्याच्या भव्यतेबद्दल त्याला जास्त जागा दिली.


चित्रकलेचे सर पाहिला पिवळा वॉश द्यायला सांगायचे. तो विसरला च
की द्यायचा . चला, आत्ता देवून घेऊया.


रंगपंचमी मधे रंगलेल्या कपड्या सारखा रंगीबेरंगी दिसतोय माझा कॅनव्हास. कसला भारी 🥰


आता त्याला द्यायचा काळा टिळा. नजर नको लागायला कोणाची.

मग डोळ्यात काजळ पसरल्या सारखं त्याला मस्त पसरवलं. डोळ्यात साठलेला सगळा एकाकीपणा , भीती, तणाव ... सगळं सगळं बाहेर पडलं ह्या काळया रंगासोबत.

आयुष्यात आजपर्यंत चढून पार केलेले सगळे उंचवटे आहे असे रेखाटले. काही मोठे आणि काही छोटे.


जरा वाटतंय जमल्या सारखं. इतकाही वाईट नाही माझा रंगसंगतीचा अंदाज. जमतंय की रावं आपल्याला. 😎

मग मिटवावी का वरची लाल रेषेची आठवण? चित्रकलेच्या लाल शेऱ्या पेक्षा खऱ्या आयुष्यातील तणाव जास्त ठळक अणि खोल आहे .... म्हणून लाल रंगावर थोडी काळी छटा .... थोडीशीच.


बरं दिसतंय हे उगवतीच आभाळ ... कुणाला आवडो न आवडो ...मला आवडलं.
माझच मला आवडलं असं पहिलं चित्र 😄.... प्रामाणिकपणा नसात भिनालय ना ....काय करणार 😄


हे काळे डोंगर मला जास्तच खात आहेत . इतकाही वाईट नाही चाललं काही आपल्या जगात .
मग कशाला हा काळपट पणा ? तणावाला मुक्त करणारा एक रंग आहे की आपल्या कडे ..... शांततेच प्रतीक .... रंग पांढरा ....

पिवळ्या वॉश वर त्याचा एक थर चढवला. आता कसं शांत शांत वाटतंय .पहाटेला सगळे साखरझोपेत असताना सूर्यनारायण डोकावून पाहतो तेव्हा असतं तसं.


हे रंगांशी खेळ आपल्याला जमणार नहीं ही भीती आत्तापर्यंत कुठल्या कुठे उडून गेली . आत्ता ठरवलं, कुणी कितीही गुण देवो .... आपण आपलं आभाळ आपल्या आवडीप्रमाणे रंगवायचं .

मुक्त झालेले मन पक्षांच्या थव्या सारखं भरारी घेत उंच उंच उडायला लागलं होत आज. अगदी स्वच्छंद.... आनंदी


काठावर पास चा प्रवास आज या स्वच्छंदी पक्षापर्यंत येवुन पुर्ण झाला .

आणि जन्म झाला  एका छान चित्राचा आणि त्यासोबत एका गोड गोष्टीचा ♥️
तुम्हाला आवडेल ही अपेक्षा .... 🥰

मग किती गुण देताय या वेळी ?

~ अमृता

सगळं इथेच .... ते ही व्याजासहित



" सगळं काही इथेच फेडाव लागतं आणि ते ही व्याजासहित "

आज इतक्या वर्षांनी  माझ्या आजीच तोंडून कधीतरी ऐकलेल हे वाक्य कानात घुमत होतं. सगळे हिशोब आपोआप जुळून आले की काय अशी भीती वाटून गेली.

या भीतीची सुरवात तिच्या फोन पासून झाली

सकाळी एका मैत्रिणीशी बोलणं झालं ... Coronavirus चा लॉक डाऊन असल्यामुळे फोनवरच गप्पा ...  तिच्या आईबद्दल चौकशी केल्यावर , बोलता बोलता ती बोलून गेली

" ट्रेन चं तिकीट रद्द केलं बघ आताच . वर्षभर साठवून ठेवली होती रजा, आईकडे जाऊन राहता येईल सुट्टीला म्हणून .. आणि नेमका हा व्हायरस .  आता कधी माहेरी जायला मिळतंय देव जाणे .
 रात्री गादीला पाठ टेकली की डोळ्यातून पाणी वाहायला सुरू होतं आई बाबांच्या आठवणीने .  जीव कासावीस झाल्यासारखं काहीतरी. नेमकं काय होतंय कळतंच नाही. पोटातल्या आतड्याला पीळ पडल्यासारखं अस्वस्थ मन ... कोणाला सांगता ही नाही येत.
सगळं इथेच फेडाव लागतं का ग खरंच ? कर्म वैगरे खरं असेल ? "

मला तिच्या या बोलण्याचा सुर आईच्या आठवणी पासून कर्म वगैरे पर्यंत का अणि कसा गेला ?  हे काही कळेना ...
थोडासा उलघडा करून विचारलं तर सगळं सविस्तर .... मनाने मोकळी झाली .

८ वर्षापूर्वीची गोष्ट ... तीच पिल्लू जेमतेम ६ महिन्यांचं आणि नेमकी हिची टाळता न येण्यासारखी अडचण . त्यामुळे पिल्लाला  आईकडे ठेवून तिने ऑफिस सुरू केलं . तशी दर आठवड्याला भेटायला जायची ती बाळाला पण ६ महिन्याच्या पोरासाठी ६ दिवस आईवाचुंन काढणे म्हणजे दिव्य. तिची सुध्दा घालमेलच की... बाळाच्या डोळ्यात पाणी बघून शेवटी कसेतरी ४ महिने काम करून तिने कायमच सोडून दिलं.  बाळाच्या वाट पाहणाऱ्या नजरेला पुर्ण विराम .

आणि आज इतक्या वर्षांनी पुर्ण जगावर बेतलेल्या अनपेक्षित संकटामुळे माहेरी जाण्यासाठी बघावी लागणारी वाट, रात्रभर डोळ्यातून वाहणार पाणी, कुणालाही न सांगता येणार शल्य ... या सगळ्या मुळे तिला ८ वर्षांपूर्वीच सगळं डोळ्यासमोर उभ राहत होते.

" बाळाच्या डोळ्यातून वाहून गेलेल्या प्रत्येक थेंबाचा हिशेब तर नसेल मांडला गणपती बाप्पाने ?
६ महिन्यांच्या बाळाला आईपासून लांब रहावं लागलं काही दिवस .... त्याची ती वेदना आज  माझ्यासमोर उकल न  सापडलेली कोडी म्हणून उभी राहिली असतील का ?
आईची वाट पाहणाऱ्या त्याच्या नजरेचा सगळा हिशोब आज माझ्या नजरेला फेडावा लागतोय का ? आणि तो ही व्याजासहीत ?
आणि जे जर खरं असेल तर .....
गणपती बाप्पा समोर हात जोडून मदत मागण्याची तरी योग्यता असेल का माझी उरली ? "

सगळे प्रश्न एका दमात विचारून घेतले तिने . ज्यातील एकही प्रश्नाचं उत्तर आज माझ्याकडे नाही.

सगळं काही इथेच फेडाव लागतं आणि ते ही व्याजासहित.... आजीच हे एकच वाक्यं पुढच्या क्षणाला माझ्या डोक्यात चमकून गेलं .

तिला जे वाटतंय तसं कदाचित नसेलही काही ..
म्हणतात ना मन चींती ते वैरी न चिंती ... तसं उगाचच भीती वाटून गेली असेल तिला
 कदाचित ..... असेलही
बाप्पाने लेकाच्या डोळ्यातला वाहून गेलेला पुर आज हिच्या डोळ्यातून वाहून रिकामा करायचं ठरवलंच असेल तर ?

कोण सांगावं?
या कोरोना मुळे पटावरचे सगळे फासे उलटे पडलेत. प्राणी संग्रहालय पाहायला जाणारी मंडळी, खिडकीच्या गजातून रस्त्यावर मुक्त विहार करणारे मोर केविलवाण्या नजरेने पाहत आहेत .

लंबोदरा ... तुझ्या उदरा इतका मोठेपणा दाखव आणि सगळ्या चुका पोटात घे .... 🙏
अखंड भारताने एकत्र येऊन ९ मिनिटांसाठी तुझ्यासमोर लावलेला दिवा ... खूप मनापासून प्रार्थना करत होता .
बळ दे . 🙏