विहीणबाई


काल पाजविला मी 
मायेचा पान्हा - पाझर ,
वेल मोगरीची दारी 
नकळत चढली झरझर 

विभ्रम विलोल देखणे 
वाऱ्यापरी अवखळ ,
विसंबले न मी कधी 
दूर केले न पळभर   

लहानाची केली मोठी 
तेल घालूनिया डोळी , 
पूर्ण बहरेल सासरी 
फुलेल पाकळी पाकळी 

चाफ्यासाठी हिरव्या तुमच्या 
जतन केली जाई ,
पालन करा मायेने 
आता तुम्हीच तिची आई 

लाडली लाडकी आमची 
तळहाताचा असे फोड ,
शोभेल तुमच्या घरी 
नारायण लक्ष्मीचा जोड 

चंदन तुमचा लेक 
घासलिया दर्वळे वास ,
माझ्या लेकीच्या गुणांचा 
जाणावे आपोआप सुवास 

श्रीफळ तुमचा लेक 
लेक माझी द्राक्षघोस  ,
लेकीवाचून वाटे आम्हा 
घर भरले ओस - ओस 

भास्कर तुमचा लेक 
लेक माझी चंद्रमा ,
श्री शंभू तुमचा लेक
त्या शोभे माझी उमा 

हिरा पैलूदार दिधला 
माझे रिकामेच कोंदण ,
तुळस वृन्दावानीची दिली 
माझे रिकामे रिकामे अंगण 

नाही दुखावले मूळ 
प्राजक्त ठेविला हाती ,
काळजातील रितेपण अपार 
बाप मायीची आता साथ  

आठवणींची रातराणी ही 
डवरेल माझिया दारी ,
बहर खुडूनी नेता 
घर तुमचे गंधभारी

धनाची दिली पेटी 
पित्याचे उदास मन ,
ओटीत घालते विहीणबाई   
रूप गुणांची माझी खाण 

बाळीला नित लाभावी 
तुमच्या पदराची सावली ,
भर्जरी शेल्याची वेलबुट्टी 
जपा बनून माउली 

लेकीच्या कुशीतून उद्या 
वंश वेलीला लाभेल फुटवा ,
सांजेला गहिवरता लेक 
माहेर तुमचेही आठवा 

कधी पाझरता नेत्र तिचे 
पाठीवरून फिरवा हात ,
माय - पित्याची दाटता सय 
धाडा गौरीला एक रात 

जपा काळजाचा माझ्या घड 
विनविते जोडूनिया हात ,
सुख शांती समाधानाची 
लेक माझी करेल बरसात 

डोळियांच्या पंचगंगेचा महापूर 
धावतो गोदामायीच्या भेटी ,
सांगा कशी विसरावी 
तान्हुलीच्या 
चांदण हाताची गळामिठी 

~ Unknown

Be the first to reply!

Post a Comment

Thank you for your comment :)