होईल ... हळूहळू याचीही

किती वेळ मी वाट पहायची ?
किती वेळ नजर तिष्ठत ठेवायची ?
अन् किती वेळ या ऑफीस ची ओझी
माझया खांद्यानी वाहायची ?

          घड्याळाने मागे सोडलेले प्रत्येक क्षण
          गुंतलेली वीण सोडवत जाईल
          डोळ्यात प्राण आणून वाट पाहणार पाणी
          गालांवरच सुकून जाईल
          होईल ...
          हळूहळू याचीही मला सवय होईल

तुझ्या वाटेकडे डोळे लावून
थकलेली ती नजर
अन् कधीही न वाजणारा
तुझ्या घड्याळाचा गजर
उंच उंच राहून दमलेल आभाळ
थोड्या वेळाने जमिनिशी
अलगद झुकून जाईल
होईल ...
हळूहळू याचीही मला सवय होईल

         मनात दाटून आलेल प्रेम
         भोवतीला स्वप्न सजलेली
         अन् तुझ्या onsite च्या issue त
         माझी रात्र भिजलेली
         डोळ्यांची मंद वात
         नंदादीपसारखी विझून जाईल
         होईल ...
         हळूहळू याचीही मला सवय होईल

घरभर उठलेला मोगार्‍याचा दरवळ
अन् तुझ्या श्वासाच्या सुगंधान
माझया अंगात उठलेल कहर
मनात उठलेला आठवणीच मोहोळ
असच एकटेपणात वाहून जाईल
होईल ...
हळूहळू याचीही मला सवय होईल

        मग....
        कंठापर्यंत येऊन थांबलेला माझा श्वास
        अन् कुठेतरी गळ्यातच गुदमरलेला
        छोटासा आवाज
        माझा राग काढत काढत
        तुलाच चोरून चोरून हसू येईल
        होईल ...
         हळूहळू याचीही मला सवय होईल

'कधी येशील रे घरी ?'
उत्तर माहीत असूनही
विचारलेल मी नेहमीच कोड
'माहीत नाही' या एका वाक्यावर
तुझ नेहमीच अडलेल घोड
सोबतीसाठी तुझ्या लांबलेला हात
कुठपर्यंत एकटा राहील ?
होईल ...
हळूहळू याचीही मला सवय होईल