कायमचाच तुझा



सरणावरच्या मरणावर 
किती ग विश्वास तुझा 
अजून स्पंदतोय काळजात तुझ्या 
शेवटचा श्वास माझा 

प्राण गेलेल्या देहास 
किती अजून बिलगशील ?
आठवतंय …. " नाही " म्हणाली होतीस विचारल्यावर 
"तुझ्यातला मी परत देशील ?"

कशाला हा आक्रोश 
अश्रूंचा विनाकारण 
तू जिवंत असेतोवर 
जर नसेलच मला मरण

मंगळसुत्रातल्या वाट्यांशी 
उगाच केवढा हा लडीवाळा
माझीच गाणी गुणगुणतोय
बघ अजून तुझा हा गोड गळा 

अग …. विनाकारण रडतेस उगाच 
म्हणे मी तुला सोडून गेलोय 
तुझ्या बंद मुठीतील ऊब बनून 
आता तर कायमचाच तुझा झालोय :)

Be the first to reply!

Post a Comment

Thank you for your comment :)