एरोप्लेन

हे एका पिल्लाने त्याच्या बाबांना लिहिलेलं पत्र ... बाबाच्या ओढीन खुश झालेल्या पिल्लाच्या मनात काय काय चालू असेल अजून ?

आठवतंय बाबा तुला ?

नुकताच शिकलो होतो उभं राहायला तुझ बोट धरून 
नेमका त्याच दिवशी गेलास भूर .. तू एरोप्लेन वरून 
( एरोप्लेन च्या वर बसून जातात अस वाटत या छोट्या जीवाला )
आई ची नजर चुकवून आता मला अंगणभर पळता येत 
तुझे shoes पायात अडकवून ' बाबा - बाबा ' खेळताही येत :)

अगदी तुझ्याच सारखं करू पाहतो सगळ सेम टू सेम
एकट्याला खेळता येतो मला आपला angry birds चा गेम 
अख्खा आंबा आवडतो मलाही नाही घेत कापून 
तू पाठवलेले perfume वापरतो अजूनही  जपून जपून :)

काका म्हणतो डबल मेंदू आहे माझ्या डोक्यात 
कस काय बसतं सगळ छोट्या छोट्या खोक्यात ?
मीच मग आपल secret फोडून टाकल शेवटी 
poems फक्त माझ्या डोक्यात ... बाकी सगळ बाबासाठी :) ( Secondary memory )

आईपण म्हणत असते  "बाई ... हा फार झालाय आगाऊ "
२ दिवस थांब , तिलाही आपण आपल्या group मध्ये घेऊ 
आगाऊपणा काय मग करायचा असतो मोठ्यांनी ?
ऑफिसमध्ये देत का कुणी तुला आता खेळू गोट्यांनी ?

तूच म्हणालास ना ...सगळ्यांशी हवं तितक खेळून घे
आजी , आजोबा , काका , मामा सगळ्यांना मनसोक्त छळून घे
उद्या मोठ्ठ-मोठ्ठ प्लेन आजीच्या अंगणाशी थांबेल येउन
मला आणि "मा" ला जाईल तुझ्याकडे घेऊन :)

आजी मात्र वेडीच आहे  धावत जवळ आली 
माझी brave आजी आज रडवेली कशी झाली ?
सांगून टाकू का बाबा तिला .. तू ही चल बरोबर  आमच्या  
एरोप्लेनवाला काका friend आहे बाबाचा  माझ्या :(    

एक सांगू ?
आजीच ठीक आहे रे ... पण आईच गणितच कळत नाही 
तू गेलास तेव्हा रडतच होती
आता येतोय तुझ्याकडे तरी, काकाजवळ बसून तिच्या डोळ्यातून पाणी वाही
कुणाकुणाच्यात आणि कित्ती रे गुंतलय तिचं मन 
आपल्या आजूबाजूलाच हवा असतो तिला " आपला " प्रत्येकजण

एक काम कर ... उद्या तिला एकदा मस्त जवळ घे
विसरून जाईल बघ सगळ ....एक गुलाब तेवढ गिफ्ट घेऊन ये 
बघ ...झालो कि नाही बाबा मी तुझा मित्र 
तुझ्या ब्रशने रंगवायला शिकलोय मी आता तुझी सगळी चित्र 

आठवण आली असेल ना रे तुलाही खूप माझी 
skype वरूनच खावी वाटली असेल ताटातली मेथीची भाजी 
आता waiting संपल बाबा मस्त मजेत राहू 
जे काही बनवेल आई ते तू नी मी वाटून वाटून खाऊ  :)

ब्लॉग रायटिंग


काय ग ... काही लिहील नाहीस बरेच दिवसात ?
वेळ नाही निघत आहे तुझ्या ब्लॉगसाठी की ......
लिहीण्यासारख नाहीच घडल काही गेल्या काही काळात ? 

- माझ आपल नेहमीच एक smile :) 
( उत्तर देण टाळायच असेल तर हा उत्तम उपाय असतो .. अस मला सांगितलं होत कुणीतरी )

तुझ्या या हसण्याचा अर्थ काय लावायचा आता समोरच्याने ?
बोलायला पैसे पडतात का ग तुला ?
कि हसल्यावर पैसे मिळतात ? नुसती हसून मोकळी होते ..
madam बरेच लोकं वाचतात हे सगळ . आवडत काहींना म्हणून विचारतेय 

- तुला एक सांगू का " Single smile says a lot "

बंर .... तुझ्या या secret smile मागच a lot मला नाही कळत बाई 
सरळ विचारतेय ...सरळ उत्तर दे ..काय झालाय ?
काही लिहील नाहीस बरेच दिवसात ?
तुझ्या शब्दांनी काय संप पुकारलाय की काय आता ?

- तिच्या या प्रश्नांपुढे माझा मोठ्ठा पॉज 
काय सांगणार आता हिला ?

पूर्वी बरच काही असायचं चालू मनात 
कधी ओसंडून वाहील कि ... उतरायचं या वहीच्या पानात 

बरंच काही असायचं फक्त माझ्यापुरत 
' तो असतो आता बोलायला मनसोक्त 
लिहायला हल्ली कुठे काय उरत ?

ओ... हो....
आता तुला तुझा ' तो ' मिळालाय नाही का :)
चालू द्या ..चालू द्या ..

बरेच प्रश्न आता निघालेत निकालात 
कुणाचा आवाज आता डोक नाही खात 

बरंच काही असायचं न पटणार 
' तो ' असतो आता आवडी निवडी सांभाळायला
लिहायचं झाल तर हल्ली ' ते ' वादळही न उठणार 

बर झालं बाई ..तुझं कुठल वादळ की काय असेल ते लवकर शांत झालंय 
नाही दुसर काही नाही ...मी पाचोळ्यासारखी उडून जायचे या वादळात तुझ्या 

तुझ्या pillupack वर तरी लिहिशील की  नाही काही ?

साहेब लिहायला काही शिल्लकच राहू देत नाहीत
     
पूर्वी बरच काही असायचं mumma च्या डोक्यात 
आता तो पळवतोय मला घड्याळाच्या ठोक्यात  

त्याच्या शब्दात लिहीलं होऊन त्याच्या इतकी लहान
आता त्याचे बोबडे बोल नाचतात थुई थुई 
मला कुठे सुचत बोलायला त्याच्याइतक छान 

Great ..कुणीतरी मिळालं म्हणा .. तुझ्या बडबडीला थांबवणार 

बर मग सरळच विचारते आता ...

सोडलस कि काय लिहीण ? 
सोडलस काय आता मनात डोकावून पाहण ?
दोन ओळी सुचताना एकट एकट राहण ?
सोडलस कि काय मनसोक्त गाण ?   

एक सांगू ?

सोडायला काय तो बाप्पाचा उपवास न्हवे 
२१ मंगळवार झाले की हवे ते खावे 

जसं सुचेल जितकं रुचेल तसं ठेवीन मांडून 
विणीन तुमच्यासाठी दोन ओळी ..एखादा शब्द सांडून
कधी त्यांची प्रेमाची पहाट 
कधी रुसवा फुगवा भांडून 
बस ...एखादा कोपरा तरी नक्की तुम्हाला आवडावा 
माझा सगळा ब्लॉग हिंडून :)


  

हल्ली तो मला देवळात दिसतच नाही



हल्ली तो मला देवळात दिसतच नाही
वाटत ..हात जोडण्यासारख उरलंच नाही तिथे काही 

शेवटच्या पायरीवरून पावलं परत फिरतात 
कोमेजलेल्या दुर्वा सायंकाळपर्यंत करंडीत उरतात 

अष्टगंधाशी पूर्वीइतका जाणवत नाही आपलेपणा 
मस्तक टेकवून टेकवून वाकला रे बाप्पा आता माझा कणा 

गाभाऱ्यातल्या फुलांचा गंध टाकत नाही वेडावून 
पावणारा तूच तू ... अशी कुठलीच सापडत नाही खूण 

२१ प्रदक्षिणा घालण्याइतका विश्वास नाही राहिला तुझ्यावर
परतफेडीचे  हल्ली मला परवडत नाहीत तुझे दर 

नवसाच्या फुलांमध्ये नाही टाकणार तुझा श्वास गुदमरून 
खांद्यावरच बिऱ्हाड पेलत चालेन एकटी फुटेस्तोवर ऊर   

अंगारा - धुपारत्या ,उगाच कशाला नैवेद्याचा घाट ?
" वाट पाहणाऱ्या " मोदकानीच जर भरल असशील तू माझ ताट   

देत असेल तुझा उंदीरमामा आणून तुला वाटीवाटीभर गुळ 
काय उत्तर देऊ तूच सांग ... पिल्लाला बाबांना भेटायचं खूळ 

वाटत नाही कधी तुला , तू अंत पाहतो आहेस माझा 
एक एक कारणं उघडतो आहेस , मुलामा देऊन ताजा 

"आयुष्य फक्त वादळालाच नसत " म्हणून मी शांत आहे 
पण तेवणाऱ्या पणतीलाही  कशाचीतरी खंत आहे 


View Facebook Comments



His eyes never lies




When your love from a mile
Sitting in front of lappy just to see you for a while
His smiling face and calling arm
To prove ... distance between you never harm
One big trust " He is always with you "
Lots of love you never want to undo
A strong shoulder where all your tears flies
His eyes never lies

When a street boy from a glass of car
Smiles at you from a far
Come towards you, eyes full of hope
Small poor steps from road's slope
Tiny palms begging for a bread
Series of struggles and childhood dead
Wearing shoes of younger brother's size
His eyes never lies

When an army man as strong as stone
On a bed with his breaking bones
Acting like everything is fine
Hoping no one will see he is dying
But when doctor say "God is great. He will cure."
His fast beating heart with a fear
Soul Waiting for a wife and silent cries
His eyes never lies

A father who cares for his princess so much
Loves her innocent look and tender little touch
Happy to see her run , jump and calling his name
knowing... no love could ever feel same
From toys , lollipops and baby things
She grew up now till a wedding ring
Her wedding card and he cries
His eyes never lies

कशी आहेस ग ... ?



दोघी मैत्रिणी . का वेगळ्या झाल्या दोघीनाही माहित नाही ... 

पावला पावलाला तिच्या आवडी , सवयी, नखरे ..सारकाही अस्सच्या अस्स आठवत . आणि वाटत आजही 

अशीच असेल का ती ? कि बदलल असेल सगळ ?

कशी दिसत असेल ? 
अजूनही तशीच हसत असेल ?
कपड्यांना अजूनही मी दिलेला परफ्युम फासत असेल ?
तळ्याकाठी पाय सोडून आता एकटीच बसत असेल ?
कशी दिसत असेल ????


कशी आहेस ग... ?
आपण शेवटच भेटलो होतो .. तेव्हा दिसत होतीस अजून अगदी तशीच ?

अजून उडवतेस चेहऱ्यासमोर आलेली बट 
फुंकर घालून ओठांनी ?
घालतेस का अजून कोडी 
वाकडे चाळे करून बोटांनी ?  

अजूनही पौर्णिमेच्या चंद्राशी 
चालू असतात का ग तुझ्या एकट्या गप्पा 
माझ्या ग्रीटींग्सनी आहे का भरला 
अजून कपाटाचा वरचा कप्पा ?

वाटत का आता कधी तुला 
ताटातली मेथी वाटून वाटून खावी ? 
ट्रीप्सी बसून ट्राफिक पोलिसाला 
एक आगाऊ स्माईल द्यावी ? 

निशिगंधाच्या फुलांनी 
घमघमत असते का अजून तुझे घर 
एकटी बसल्यावर आठवत कधी 
"अमू .. आठवण आलीये सांगायला कधीतरी मला फोन कर :) "

रंगलेल्या मेंदीचा वास आजही करतो बेधुंद ?
परवा पाहील ... तुझ्या रूमची खिडकी आजही असते बंद 
"शुभेच्छा फोनद्वारे स्वीकारल्या जातील " आठवतो तो दिवस ?
तुला पेस्ट्री खायला आवडते म्हणून रोज माझा वाढदिवस 

मंदिरामागच्या तळ्याकडे पाहून 
येते का ग कधी माझी आठवण ?
बस.... अस निघून जायला नको होतस तू
माझं मन भरायला तुझ्या बरोबरचा कमी पडतोय अजूनही एक क्षण 

View Facebook Comments


कविता जमली पाहिजे


इयत्ता सहावीत असल्यापासून शब्दाला शब्द जोडत, अगदी बाल ...(बालकविता) पासूनच  कविता लिहायला सुरुवात केली .
त्यातल्या बऱ्याच अजूनही तशाच डायरीत आहेत .. कुठलीतरी अर्धवट राहिली म्हणून,एखादी आवडलीच नाही म्हणून , कधीतरी शेवटच नाही सुचला म्हणून  
अशी बरीच कारण .. लिहिण्यासाठी आणि न लिहिण्यासाठीही . प्रत्येक वेळी लिहायला जमतेच अस नाही  
पण जेव्हा जेव्हा म्हणून लिहायला घेतलं , तेव्हा तेव्हा वाटायचं 
कविता जमली पाहिजे
ज्या बद्दल लिहितेय , ते खोलपासून सगळाच्या सगळ खर खर उतरवता आल पाहिजे 
बस्स  ..... वाचणाऱ्याला वाटावं .. हे आपल्याबद्दल लिहिलंय  
अगदी अस्सच ....  

गौरीचा खेळ खेळणाऱ्या माहेरवाशिणी सारखी 
कविता घागरीत घुमली पाहिजे 
स्सुसू...र  स्सुसू...र आवाज करत हातभर ओघळणाऱ्या 
बर्फाच्या गोळ्यासारखी जमली पाहिजे 
कविता जमली पाहिजे

भूतकाळावर वार करून जुनी खपली काढत 
कुणाच्यातरी मनाला झोंबली पाहिजे
शब्दांच्या लाटेवर जरी असेल झाली स्वार 
तरी त्या दोघांसाठी किनाऱ्यावर थोडावेळ थांबली पाहिजे  
कविता जमली पाहिजे

आजीच्या घरी रहायला गेलेल्या २ वर्षांच्या नातवासारखी 
प्रत्येकाच्या बालपणात रमली पाहिजे 
हातगाडीवाल्याच्या खांद्यावरून ओघळणाऱ्या घामाइतकी
शब्दांना एकमेकांत ओवता ओवता दमली पाहिजे  
कविता जमली पाहिजे

देऊळ नसणाऱ्या देवाच्या 'शिवाजी महाराज कि .....जय ' इतकीच
ती आकाशापर्यंत दुमदुमली ही पाहिजे
आणि तितक्याच नम्रतेने रसिकाच्या चरणावर  
नमली ही पाहिजे 
कविता जमली पाहिजे

तिच्या लांबसडक केसांपासून सुरु होत...
भांगातल्या लालचुटुक कुंकवाशी खाली येत
कमरेभोवती नेसलेल्या साडीसोबत एक विळखा घेत  
उंबऱ्यावरच माप ओलांडणाऱ्या पावलापर्यंत येउन थांबली पाहिजे 
कविता जमली पाहिजे   

पहाटेच्या सोनसळी स्वप्नांसोबत उठून 
१२ च्या डोक्यावरच्या सूर्याला पायाखालच्या सावालीसोबत भेटून 
सायंकाळच्या इंद्रधनूच्या कमानिसारखी नटून 
रात्रीच्या पिल्लाच्या अंगाई गीताने ...डोळ्यातल्या निजेसोबत शमली पाहिजे 
कविता जमली पाहिजे

कविता ....जमली पाहिजे

आजपर्यंत लिहिलेल्या बऱ्याच कवितांचे विषय इथे ..या एका कवितेतून मांडायचा प्रयत्न केला 
लोकं विचारतात ... कशावर लिहितेस ग तू ?
गौरीचा खेळ, बर्फाचा गोळा , मनातला गोंधळ ,आजीच घर , कष्टाची भाकरी ,  त्या दोघांची भांडण , तिचा साडीतला देखणेपणा , निसर्ग , बाळाची अंगाई  आणि बरच काही
आणि हो .. "तुमच्यासाठी कायपण " म्हणणाऱ्या साठीही :)  

झूठी हँसी


ना हमने आपसे 
कभी शिकायत कियी ,न करेंगे ।
कितानिभी तकलीफे हो 
हमतो हसते रहेंगे 

हसनेकी हमें 
आदतसी हो गयी है ।
रोनेवाली आंखे 
कभीकी खो गयी है ।

हम हसते रहेंगे 
यकीं है ... एक दिन जिंदगीभी मुस्कुराएगी 
रुठेहुए ख्वाब , टुटेहुए सपने 
वापस ले आएगी 

वो फिर से पुरे हो
हम नहीं कहेंगे 
पर एक ख्वाइश जरुर है
रोकर जुदा हुए है 
फिर एक बार ..हसकर गले मिलेंगे 

फिर चाहे लौट जाना 
हम नहीं रोकेंगे 
पर आपकी जुदाई में 
सो भी नहीं सकेंगे 

एक आंसू नहीं गिराएंगे 
मगर इन आंखोंसे 
छुपाते रहेंगे गम 
दुनिया वालोंसे 

झूठी हँसी आप भी सिख लीजिये 
नहीं देख सकते आपको रोता 
अगर रोकर भुलाई जाती यांदे 
तो हसकर कोई गम न छुपाता    

शुभंकरोती

आईने शुभंकरोती म्हणायला शिकावाल्यापासून ' प्रार्थना म्हणजे काय ? ' जे कळल ते इतकच  

आकाशाकडे क्षितीज मागितलं तर ते मिळेलच असं नाही 
पण प्रत्येक शब्द मनाच्या गाभाऱ्यातून उमटला 
आणि 
अखंड आकाश दुमदुमून टाकायचं सामर्थ्य जर त्यात असेल 
तर त्या आकाशालाही " नाही " म्हणता येत नाही 



कुठल्याही परतफेडीची अपेक्षा न करता .... निरपेक्ष प्रेम करणारे अजूनही या जगात आहेत 


अगर बिना मांगे 
कुछ हासिल होता है 
तो समझ जाएंगे 
प्यार करनेवाला एक हसीन है ,
जो हर रोज खुदासे 
हमारे लिये दुआ करता है 




आणि जीव लावणार कुणीतरी आपल्याला एकट सोडून जात तेव्हा ....

फुललेल फुल सुकलं 
तर त्याचा सुवास येत नाही 
माणसाच तस नसत 
दूर जाणारी पावलं प्रत्यक्ष डोळ्यांनी पाहिली 
तरी अस नाही 
कि ती परतल्याचा भास होत नाही 





एकामागोमाग एक लाट 
अगदी सहजपणे विरते 
अनोळखी चेहऱ्यावर नजर 
जशी त्रयस्थपणे फिरते 




देवाच्या काठीला आवाज नसतो असा म्हणतात ...आणि देवाने दिलेल्या फुलांनाही

प्रत्येक गोष्ट मिळेलच असं नाही
वळणावर पाणी वळेलच अस नाही 
जरी दान आपल्या पदरात पडल
तरी प्रत्येकवेळी ते कळेलच अस नाही 



अर्धवट उमललेल फुल म्हणजे 
हिरव्या गावातातल वाळलेलं वाडं 
अर्ध्या पाकळ्या सहजपणे फुलतात 
उरलेल्यांना ' फुलायचं कस ? ' हेच कोडं 





जेव्हा येईन परतून मी

आठवत अजूनही तुझ 
किलकिल्या डोळ्यांनी पाहण 
' मी तुलाच शोधतेय '
फक्त नजरेनीच सांगण 

वेड्यासारखा आलो 
तुझ्याचसाठी धावत 
तू आठवण काढलीस म्हणून 
पावलाला पाऊल लावत 

तुझ्यापर्यंत पोहोचलो खरा 
पण माझ मलाच राहावल नाही 
एकट सोडून जाण तुला
मला सुद्धा भावलं नाही 

हसवते अजूनही ती काच 
जिथे पाठमोरी उभी असायचीस 
कळलही नाही कधी कुणाला 
त्यातून मला पहायाचीस 

प्रत्येक नजरेचा माझ्या 
अचूक अर्थ लावायचीस
मी कुठेही जावो , तुझी नजर मात्र 
माझ्याच मागे धावायची 

पडणाऱ्या प्रत्येक पावलाच माझ्या 
मनापासून कौतुक केलस
कसं सांगू आज तुला ?
माझ होत न्हवत ते सगळ तुझ केलस

विचारणार नाही कधी तुला 
तू मला काय दिलस ?
ओठावरच हसर गाण 
देठासहीत खुडून दिलस 
हे काय थोड केलस ?

कालच्या माझ्या पटलावर 
आज तुझ्या सोंगट्याना पोहोचवायच 
माझ्या आठवणी आणि तुझे शब्द 
सगळ एका सुरात गायचं 

जशी रागावली होतीस माझ्यावर 
तशी एकदातरी रुसत जा 
ज्या पारावर आपण बसायचो 
त्याकडे बघून एकदातरी हसत जा 

खळखळून हसण तुझ 
साठवून ठेवलंय अजून 
हसशील पुन्हा माझ्यासाठी 
तेव्हा दाखवीन मोजून 

याची खात्री आहे ...
जेव्हा येईन परतून मी 
बाग फुलांनी बहरलेली असेल 
तुझ्या गुलाबाची पहिली पाकळी 
माझ्यासाठी राखून ठेवली असेल :)